GİZEM AYBEY'DEN İLK KEZ SİZE MESAJ YOLUN SONU

İnsanı en çok üzen şey nedir ?
Değersiz hissettiren şeyler nedir ?
Nedir ki bu kırılmalar ,  göç etmeler nedir bu insanların söyledikleriyle kavgalarımız alınışlarımız..
kızışlarımız..
Kimsenin bizi anlamamaları ?
Hani herkesin ruh eşi bir parçaları vardı ?
Hani nereye gitsek bulurduk birbirimizi....
Size sayfalarca umuttan gerçeklerden mutluluktan bahseden birinin bunları yazmaya gram hakkı olduğunu düşünmüyorum.
Gizem hayırdır yıllardır umuttan güzellikden vicdandan bahsediyordun dediğinizi biliyorum.

Ama kısa süre içerisinde de biliyorum ki , güzel bir aile olduk yıllarca sizlere devam edin umut edin diye sayfalarca cümleler döktüm yakındım..
Ama anladım ki salın salın abi bırakın böyle şeyleri , derler ya hep istediğin bir gün vaz geçtiğinde yada aramadığın zaman gelir diye.
Hırsım yok inadım yada inancım.
İnancı , hırsı savaşma isteği olmayan birisinin de size burda savaşın hadi demesini doğru bulmuyorum.
Bugün size ne efsanelerden ne de kendinizle ile ilgili yolculuğunuzla ile ilgilii hiç bir cümlem yok.
bu yazı sanırım biraz daha farklı oldu.
Hafifden kızdığınızı hissediyor gibiyim.
Ama anladım ki bazı şeyleri kabul edip çıktığınız yolda devam etmelisiniz.
Hani hep derdim ya çıkın alın çantanızı bir bavul yapın sorularınızı kızgınlıklarınızı yalanlarınızı alın.
Bu yol nerye gider bilmiyorum diye diye düşe kalka büyüdüğüm , hatta yara aldığım her şeyde sonunda yolumun sonuna vardım.
Şimdi yine mi bir bomba gelecek derseniz bütün bu yolun sonunda en çok öğrendiğim bir şey varsa kaybolmayın.
Kendinizden vaz geçmeyin.
İsyan edin kızın , fırtınalarınızla yola yaralarınızla devam edin korktuğunuz ne varsa devam edin.
Büyüyün ve gerçeklerle  yüzleşmesini öğrenin,
Sizi istemeyeni sizde istemeyin, size yalan söyleyene sizde söyleyin.
Affetmeyin güvenmeyin , insanlığınızdan da ödün vermeyin.
Kim size nasıl gidiyorsa öyle gidin ve lütfen size kendinizi değerli hissettirebilecek insanlarla beraber olun.
Hatalarınızı kabullenin , kendinizi kimi zaman haksızda bulun, eee şimdi yolun sonu mu bu derseniz.
Sanırım yolun sonu bu ben bıraktım.
Artık ben bile bıraktım.
Ben hiç söke söke hakkımı almadım sadece sigara yaktım, hakkınız neyse söke söke alın.
İstenmediğiniz sevilmediğiniz için sakın üzülmeyin sevin kendinizi sevin kendinizin en iyi dostu sadece sizsiniz.
Eyvallahınız olmasın, yolcu değil kaptan olun.
Sizi kırmalarına fırsat vermeyin, sınrınızı geçmelerine müsade etmeyin ve hep 4 yıl önceki sizi düşünün.
Nerdeydiniz nerdesiniz, neler kazandınız neler kaybettiniz.
kaybettiklerinize değdi mi ?
Kazandıklarınız nerde başucunuzda mı ?
Bir şeyleri kaybetmekten korkmayın , sizi kaybetmekten korksunlar  iyi niyet sadece size insan kazandırır , ilerisinde her savaşı kaybetmenize sebebiyet olur.
 Kazandıklarınızla övünmeyin , kaybetiklerinize bakıp asıl yaşamayı öğrenin.
Ben biraz hayata hep toz pembe bakanlardan oldum , ondan dolayıda biraz uyanıp ayılmam bira zor oldu.
Erkenden uyanmazsanız içiniz de devletler yıkılır.
Bu yüzden uyanın.
Daha önce ki yazdıklarım yalandı şuydu kabul diyemem , siz yine savaşın belki yine umut edin ,
ama değebilecek şeylere uğruna savaşabileceğiniz şeyler için devam edin.
Benim gibi salak saçma uçsuz bucaksız toz pembe bulutların aralarında inanııyorum yaaaa diyip dolanmayın.
Az çıkın hele biraz dikenli tellerin tadına varın, yanın düşün sonra kimseye darılmadan kalkın.
Sonra seçmek istediğiniz bir yol belirleyin..
Malum bavulumuz hazır neydi ?
Kızgınlılarımız, ihanetlerimiz, acılarımız , sorularımız , kimliğimiz , mutluluklarımız..
Çıkın yolunuza yollarınıza yollunuz bitince yolun en sonunda yine ben burda yazacağım..
İyi yolculuklar iyi yüzleşmeler..
Ve unutmayın ki bir Gizem Aybey der ki ...  esat suriye bum bum bum estirin..